Ne Care

Hakikat şehrinde bir güzel gördüm. Bir göreni göremedim ne çare... Sevdayı aşkından yanıp kül olduğum, Bir bilen yok soramadım, ne çare... Bir zaman bekledim Leyla dağını, Bir zaman bekledim gül budağını, Bir zaman bekledim yar otağını, Vasılı yar olamadım, ne çare... Andelibin işi ahüzar olur. O nasıl güldür ki tezce har olur. Bir gönül kul olur, gah hünkar olur. Ben bu sırra eremedim, ne çare... Bir gülün ki, harı vardır yar demem, Kansız didelere ahuzar demem, Yüzünü görmeden, yarim var demem, Ben bu yari bulamadım, ne çare... Niceleri yar der, gönlü binada. Niceleri yar der, gönlü zinada. Nicesinin gönlü bey'ü şirada, Bu yar kimdir, bilemedim ne çare... Duydum ki yarimin yeri Kaf imiş, Dillerde söylenen kuru laf imiş. Aslını sorarsan, nun u kaf imiş. Payine yüz süremedim, ne çare... Medeed Pir'i Sanii, bir gör halimi. Bu salihe çok ettiler zulumü. Aç vuslat perdesin, göster yüzünü. Çok ağladım, gülemedim, ne çare...