Şöyle anlatılır:
Abdülvâhid b. Zeyd, müridlerinden bir genci gördü. Genç iyice zayıflamıştı. Ona,
“Ey genç, oruca mı devam ediyorsun?” diye sordu; genç,
“Sürekli iftar etmiyorum, bazan yiyor, bazan oruç tutuyorum” dedi. Hazret,
“Gece sürekli ayakta mı kalıyorsun?” diye sordu; genç,
“Sürekli uyumuyorum, geceyi biraz ibadet, biraz uyku ile geçiriyorum” dedi. Abdülvâhid, Öyle ise seni böyle zayıflatan nedir? “ diye sordu; genç:
“İçimdeki ilâhî aşk ve bu aşkı gizli tutmam beni bu hale getirdi” diye cevap verdi. Abdülvahid,
“Sus! Bu ne cesaretli bir söz, bu ne büyük bir iddia!” dedi. O zaman genç ayağa kalktı, bir iki adım yürüdü ve,
İlâhî! Eğer ben sözümde sadıksam beni yanına al” dedi ve peşinden yere yığılıp ruhunu teslim etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder